Jolle Ruurds Douwenga (geb. 6 januari 1847, Bovenknijpe; overl. 6 mei 1924 Assen) was 30 jaar Hoofd van de school in Fochteloo. Daarvoor ook al in Appelscha, Franeker, Heerenveen en Assen. Na zijn eervol ontslag vanwege gezondheidsredenen is hij weer naar Assen verhuisd. Bij zijn afscheid kreeg hij een schoorsteenmantelstel. Hij huwde in 1875 met Christina Elisabeth van der Zee (1850-1924).
In 1878 wilde hij graag overgeplaatst worden naar Elsloo, maar kreeg daarvoor uiteindelijk geen toestemming, o.a. omdat de inwoners van Fochteloo hem erg graag wilden houden.

In datzelfde jaar overleed één van zijn kinderen:

Douwenga was de stuwende kracht achter de oprichting van de boterfabriek (later Ned. Her. Kapel) waarvoor hij tevens de administratie deed.

Ook was hij controleur van het vetgehalte. Daar werd trouwens in Fochteloo flink mee gesjoemeld. Eerst door de teruggekregen ondermelk te koken en de volgende dag te mengen met de gewone melk. Douwenga ontdekte dit en nam maatregelen.
Maar daarna mengden de boeren de melk met (de vettere) melk van schapen.  Ook dát werd ontdekt omdat er dan boterbestanddelen aan de binnenkant van de deksels van de melkbussen zitten.

In 1889 werd hij onterecht beschuldigd van een bepaalde visie over de werkstaking. Blijkbaar had dat een zodanige impact dat hij via de media moest melden dat hij niet de betrokkende was.

Vier van de zes kinderen van Jolle Ruurds en Christina Elizabeth liggen begraven op het oude kerkhof in Fochteloo. Zij overleden toen ze 1, 2, 5 resp. 18 jaar waren. Elisabeth is met 14 maanden de jongste die op het kerkhof van Fochteloo begraven waarvan het monument er nog is.

In 1884 was er een kind van J.D. uit Fochteloo, vermoedelijk was dat Sjouke of Rudolf, zoon van Jolle Douwenga, dat erg sukkelde aan dauwworm. Op aanraden van een arts hing de vader een tortelduif in de kamer waar het kind was en de toestand van het kind verbeterde zienderogen……
Rudolf werd sergeant Infanterie en overleed in Assen op 42-jarige leeftijd.

Jolle Ruurd overleed op 6 mei 1924 en ligt met zijn echtgenote naast zijn zoon begraven in Assen

De jongste zoon, Jouke, was een bekende Nederlandse componist. Een uitgebreid interview met hem vindt u HIER. Hij werd 89 jaar en overleed in Doorn.
Onder andere maakte hij de muziek bij de volgende tekst van Roosje Asscher-van der Molen.

Geboorteplaats

Wat heb ik er gezocht, wat dacht ik er te vinden?
Iets van voorbije jeugd, iets van mijn oude vrinden?
Heel veel vond ik terug, zo ik het had verlaten.
En toen liep ik vervreemd langs pleinen en langs straten.
Wat had ik dan verwacht. Wat dacht ik dan te vinden;
mijn leven ligt nu hier en hier zijn ook mijn vrinden.
Ik zocht herinnering aan lang vervlogen jaren
maar zag dat deze slechts in het hart geborgen waren.

Dat in het hart geborgen zijn, dat geldt ook voor de mensen die op onze begraafplaatsen begraven zijn en van wie we van enkele op deze site een stukje van hun leven belichten.